انواع بارداری های نابجا

بارداری های نابجا شکل و انواع مختلفی دارد . انواع بارداری های نابجا به شکل های گوناگونی ممکن است برای هر فردی اتفاق بیفتد . برخی از بارداری های نابجا از طریق جذب یا سقط لوله ای پسرفت می کنند و نیازی به درمان طبی یا جراحی ندارند . افت غلظت HCG  شاخصی است که به طور شایع پیامد موفقیت آمیز بعد از پسرفت خود به خود را پیشگویی می کند . پارگی EP حتی با وجود افت میزان HCG نیز ممکن است رخ دهد .

بافت ترفوبلاستیک پایدار

EP پایدار زمانی اتفاق می افتد که بیمار تحت جراحی محافظه کارانه قرار گرفته و بافت ترفوبلاستیک قابل حیات باقی می ماند. از نظر هیستولوژیک رویان قابل تشخیص وجود ندارد . لانه گزینی معمولا در طرف داخل انسیزیون لوله ای قبلی رخ می دهد و پرزهای کوریونیک باقی مانده معمولا محدود به لایه عضلانی لوله است . ایمپلنت های بافت ترفوبلاستیک صفاقی نیز ممکن است عامل پایداری EP باشند .میزان بروز EP پایدار با افزایش استفاده از اعمال جراحی توام با حفظ لوله ها افزایش یافته است .پایداری EP زمانی تشخیص داده می شود که سطح HCG  پس از جراحی محافظه کارانه به حد ثابت برسد .ریسک فاکتورهای EP پایدار عبارتند از : نوع پروسیجر جراحی سطح اولیه HCG بارداری در مراحل اولیه سایز  EP کمتر از ۲ سانتی متر و سطوح بالای HCG در شروع درمان .در بیماران تحت سالپنگوستومی لاپاراسکوپیک میزان بروز EP پایدار بیشتر است . EP پایدار را می توان به روش جراحی یا طبی درمان نمود . درمان جراحی شامل سالپنگوستومی مجدد یا به طور رایج تر سالپنزکتومی می باشد .متوتروکسات جهت درمان بیمارانی که دارای ثبات همودینامیک هستند یک روش درمانی جایگزین می باشد زیرا بافت ترفوبلاستیک پایدار ممکن است محدود به لوله نباشد و در تجسس جراحی دوم به سادگی شناسایی نگردد .

بارداری نابجای مزمن

EP مزمن وضعیتی است که در آن محصول بارداری طی درمان انتظاری به طور کامل جذب نمی شود این حالت زمانی رخ می دهد که پرزهای کوریونیک باقی مانده و به داخل دیواره لوله خونریزی کنند که منجر به اتساع تدریجی و عدم پارگی لوله می شود . همچنین ممکن است ناشی از خونریزی مزمن از انتهای فیمبریه ای و متعاقب آن بروز نامپوناد باشد . علائم و نشانه ها عبارتند از :

• درد
• خونریزی واژینال
• آمنوره که مدت آن از ۱۵ تا ۱۶ هفته متغیر است
• توده لگنی بدون علامت

در EP مزمن معمولا سطوح HCG پایین است اما ممکن است اصلا وجود نداشته باشد . سونوگرافی جهت تشخیص مفید است . درمان به روش جراحی با بیرون آوردن لوله درگیر صورت می گیرد . اغلب به دلیل وجود التهاب و پیدایش چسبندگی متعاقب آن تخمدان باید برداشته شود .