فیبروم رحم در بارداری چگونه تاثیر می گذارد؟

اگر فیبروم برای شما تشخیص داده شده است، احتمالاً نگران عوارض بارداری مرتبط با آن هستید. فیبروم های رحمی تومورهای غیرسرطانی هستند که معمولاً در طول سال های باروری در رحم ایجاد می شوند و تا ۵۰ سالگی به این بیماری مبتلا می شوند. علائم شایع شامل پریودهای سنگین، درد یا فشار لگن، انرژی کم، درد هنگام رابطه جنسی و تکرر ادرار است. گاهی اوقات، علائم فیبروم می تواند ناتوان کننده باشد. در حالی که انواع مختلفی از درمان‌های فیبروم مؤثر وجود دارد، معمولاً برای قبل یا بعد از بارداری استفاده می‌شوند. با این حال، این بدان معنا نیست که نمی توانید در طول بارداری اقداماتی را برای کمک به حفظ سلامت خود و کودکتان انجام دهید. در این نوشتار همه چیزهایی که باید درباره فیبروم رحم و بارداری بدانید، وجود دارد. خانم هایی که دارای اضافه وزن می باشید امروز خبرهای نه چندان خوبی برای شما داریم. آیا می دانید احتمال ایجاد فیبرم های رحمی در افراد چاق بیشتر است؟ و یکی از علل باردار نشدن شما ممکن است فیبرم رحمی باشد؟ و خانم هایی که در سن بالا اقدام به بارداری کرده اید، شما نیز در معرض خطر فیبرم رحم هستید. به سادگی از این بیماری گذر نکنید چرا که فیبرمهای با سایز بزرگ و یا در جاهای نامناسب ممکن است  باعث کم خونی و اختلال در دفع و همچنین فشار به کلیه ها شود.

اگر در طول زندگی خود دچار دردهای قاعدگی وحشتناک و یا طولانی شده اید و یا احساس پری در شکم خود کرده اید و خانم ها در زمان رابطه جنسی خود احساس درد کرده اید، بهتر است که متخصص زنان و زایمان و ناباروری مراجعه کنید.

آیا فیبروم ها با بارداری رشد می کنند؟

برخی از زنان رشد فیبروم رحم را در دوران بارداری تجربه می کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است تغییری در اندازه خود مشاهده نکنند. فیبروم ها برای کمک به رشد به استروژن نیاز دارند. در دوران بارداری، بدن شما تولید استروژن خود را افزایش می دهد، به همین دلیل است که برخی از زنان در این زمان رشد سریع فیبروم را تجربه می کنند. فیبروم ها می توانند از نظر اندازه متفاوت باشند و کمتر از یک سانتی متر شروع شوند. یک فیبروم بزرگ می تواند ۱۰ سانتی متر یا بیشتر باشد، از اندازه یک گریپ فروت تا یک هندوانه. همانطور که فیبروم بزرگتر می شود، می تواند تاثیر قوی تری بر بارداری داشته باشد.

عوارض فیبروم رحم در دوران بارداری

عوارض فیبروم رحم در دوران بارداری در سه ماهه اول ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد: در طول بارداری، درد شایع ترین مشکل ناشی از فیبروم است و ممکن است در لگن، شکم، کمر، لگن یا پایین ساق پا ایجاد شود. گرفتگی عضلات سه ماهه اول بارداری را می توان با سقط جنین اشتباه گرفت، به خصوص اگر همراه با خونریزی شدید باشد.
• خونریزی واژینال: اگرچه لکه بینی در اوایل بارداری شایع و اغلب بی ضرر است، اما هر گونه خونریزی می تواند هشدار دهنده باشد. اگر فیبروم دارید و خونریزی دارید، توصیه می کنیم فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

فیبروم در سه ماهه اول بارداری

سه ماهه اول شایع ترین زمان برای رشد فیبروم است. حدود یک سوم فیبروم ها در زنان باردار در طول ۱۲ هفته اولیه رشد می کنند. متخصص زنان و زایمان شما ممکن است از سونوگرافی برای نظارت بر اندازه فیبروم ها و نحوه رشد آنها استفاده کند.

فیبروم در سه ماهه دوم و سوم بارداری

همانطور که کودک شما رشد می کند و رحم بزرگ می شود، ممکن است تعجب کنید که بعد از سه ماهه اول، رشد فیبروم واقعی بسیار کمی وجود دارد. با این گفته، ممکن است همچنان با عوارضی روبرو شوید، از جمله:

درد فیبروم در دوران بارداری، درد شایع ترین علامتی است که در سه ماهه دوم و سوم بارداری گزارش می شود و اغلب با فیبروم های بزرگ بیش از پنج سانتی متر تجربه می شود. اگرچه نادر است، درد شدید نیز می تواند در موارد دژنراسیون قرمز در دوران بارداری رخ دهد. این فرآیند معمولاً شامل پیچ خوردگی ساقه تیروئید (فیبروم ساقه دار) است. علائم شامل درد حاد، تب و حساسیت شکمی است.

بریدگی جفت، این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که جفت به طور جزئی یا کامل از رحم قبل از زایمان جدا می‌شود – که هم مادر و هم نوزاد را در معرض خطر قرار می‌دهد. داده ها نشان می دهد که زنان مبتلا به فیبروم سه برابر بیشتر از زنان بدون فیبروم در معرض خطر جداشدن جفت هستند. علائم شامل خونریزی واژینال، درد شکم، کمردرد، حساسیت رحم و انقباضات است. اگر هر یک از این موارد را تجربه می کنید، باید به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.

زایمان زودرس، هر گونه انقباض زایمانی که قبل از هفته ۳۷ بارداری شروع شود، زایمان زودرس محسوب می شود. علائم می تواند شامل تغییرات در ترشحات واژن، فشار لگن، کمردرد، گرفتگی شکم و انقباضات باشد. علاوه بر این، کیسه آب شما می تواند پاره شود. پزشک ممکن است سعی کند زایمان زودرس را با استفاده از دارو متوقف یا کند کند. اگرچه برخی از نوزادان نارس به زندگی سالم ادامه می دهند، برخی دیگر عواقب مادام العمر را تجربه می کنند.

محدودیت رشد جنین، این به جنینی اطلاق می شود که با سرعت طبیعی در رحم رشد نمی کند. اگر فیبروم‌ها بسیار بزرگ باشند، می‌توانند بر رشد کودک تأثیر بگذارند. هنگام تولد، نوزاد ممکن است وزن کم هنگام تولد، نمره آپگار پایین، آسپیراسیون مکونیوم، کاهش سطح اکسیژن، قند خون پایین یا انواع دیگر چالش های سلامتی داشته باشد. پزشک شما در هر ویزیت قبل از تولد اندازه گیری های بنیادی را انجام می دهد تا به تشخیص هر گونه ناهنجاری رشد کمک کند.

سزارین، برخی از مطالعات نشان می دهد که اگر زن در دوران بارداری فیبروم رحم داشته باشد، احتمال زایمان با سزارین افزایش می یابد. اعتقاد بر این است که فیبروم ها می توانند رحم را از انقباض باز دارند. اگر به اندازه کافی بزرگ شوند، می توانند کانال زایمان را نیز مسدود کنند و زایمان واژن را دشوارتر کنند.

نگرانی دیگر در مورد فیبروم رحم و بارداری این است که نوزاد ممکن است در وضعیت بریچ باشد. اگر فیبروم ها به رشد خود ادامه دهند و فضا را برای نوزاد در رحم محدود کنند، می تواند از تبدیل شدن نوزاد به موقعیت صحیح جلوگیری کند. اگر باسن یا پاهای نوزاد به گونه‌ای باشد که ابتدا از واژن خارج شود، به آن زایمان بریچ گفته می‌شود. اکثر متخصصین زنان احتمالاً سزارین را توصیه می کنند.

آیا فیبروم می تواند باعث سقط جنین در سه ماهه دوم شود؟

خطر سقط جنین در اوایل بارداری برای زنان مبتلا به فیبروم تقریبا دو برابر می شود. اگر توده ها بزرگ شوند یا فیبروم های متعددی دارید، ممکن است خطر شما حتی بیشتر شود. در حالی که سقط جنین در هر زمانی یک خطر است، اما اگر مادر فیبروم داشته باشد، بیشترین خطر را در سه ماهه اول دارد.

فیبروم در حین زایمان

مطالعات نشان می‌دهد که احتمال سزارین در یک زن مبتلا به فیبروم، برداشتن نوزاد با جراحی از طریق برش‌هایی در شکم و رحم، تا شش برابر بیشتر از زنان بدون فیبروم است. فیبروم رحمی می تواند از انقباضات جلوگیری کند، کانال زایمان را مسدود کند یا به موقعیت بریچ منجر شود.

فیبروم بعد از زایمان

خونریزی پس از زایمان، زمانی که خونریزی بیشتر از حد معمول پس از زایمان وجود دارد، یکی دیگر از عوارض احتمالی است که زنان مبتلا به فیبروم به طور قابل توجهی بیشتر با آن مواجه می شوند. ممکن است تعجب کنید که پس از تولد نوزاد چه اتفاقی برای فیبروم های علامت دار می افتد. خبر خوب این است که فیبروم ها اغلب در این مرحله کوچک می شوند. اگرچه متأسفانه برای برخی، همیشه اینطور نیست. اگر پس از زایمان همچنان از علائم فیبروم رنج می برید، مهم است که به متخصص فیبروم هشدار دهید.

آیا فیبروم ها می توانند از بارداری جلوگیری کنند؟

اگر قصد دارید در آینده نزدیک بچه دار شوید و فیبروم رحمی برای شما تشخیص داده شده است، ممکن است تعجب کنید که آیا این وضعیت به شانس شما برای باردار شدن آسیب می رساند یا خیر.

می‌خواهیم بدانید که اگرچه امکان باردار شدن با فیبروم وجود دارد، اما می‌تواند تاثیر منفی بر باروری برخی از زنان داشته باشد.

فیبروم های زیر مخاطی

فیبروم های زیر مخاطی، فیبروم هایی که در داخل آندومتر رشد می کنند، ممکن است خطر ناباروری را افزایش دهند. از آنجایی که فیبروم های زیر مخاطی می توانند به صورت جداگانه یا به صورت خوشه ای ایجاد شوند که اندازه و مکان متفاوتی دارند، می توانند خطر بیشتری برای سقط جنین داشته باشند و باعث خونریزی شدید قاعدگی شوند.

یک روش غیرجراحی به نام آمبولیزاسیون فیبروم رحمی (UFE) می تواند رشد فیبروم ها را متوقف کند. از آنجایی که UFE یک روش سرپایی با زمان بهبودی کمی است، ممکن است بخواهید قبل از اقدام به بارداری آن را انجام دهید. یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ نشان داد که ۴۱٪ از زنانی که برای فیبروم های خود تحت درمان با UFE قرار گرفتند، توانستند ظرف یک سال باردار شوند. این روش همچنین ۷۹٪ در تسکین علائم فیبروم موثر بود.

با استفاده از میومکتومی چه به روش شکمی و یا واژینال و به کمک هیستروسکوپ می توان این فیبروم ها که باعث علایم در فرد میشود را درمان کرد. مدت زمان نیاز برای استراحت بعد از عمل بستگی به میزان بیماری و عمل متفاوت است اما طولانی ترین آن تا چند روز و و تا دو هفته می باشد. باید به اطلاع خانم ها برسانیم  که فیبرم رحم حتی می تواند منجر به ناباروری نیز شود و شما می توانید بعد از انجام عمل میومیکتومی به راحتی باردار شوید و یا برا مراحل کاشت اماده شوید.

خانم ها برای رفع نگرانی های خود می توانند با مراجعه به پزشک زنان و زایمان و توضیح علائم خود و مطمئن شدن از بیماری خود درمان مناسبی که پزشک تشخیص می دهد را پیش گیرید.

برای مشاهده جراحی میومکتومی به عنوان یک درمان برای فیروم رحم می توانید جراحی دکتر نصرت نقاب را مشاهده نمایید.

فیبروم رحم و تاثیر آن بر بارداری

فیبروم اگر در دوران بارداری رشد کردن خود را شروع کند، ممکن است خطر زایمان زودرس یا سقط ایجاد کند و جان مادر و جنین را با خطر مواجه کند. همچنین فیبروم ها باعث می شوند لقاح خارج از رحم ایجاد شود. به جز مسئله سقط جنین فیبروم ها باعث محدود شدن رشد جنین شده و یا زایمان زودرس، خونریزی های بعد از زایمان و شرایط نامساعد برای جنین را به دنبال دارند.

فیبروم رحم این قابلیت را دارد که در دوران بارداری کوچک و یا بزرگ شود واحتمال سزارین افزایش یابد. در نتیجه به خانم هایی که قصد بارداری دارند توصیه می شود قبل از اقدام از سلامت خود اطمینان حاصل نمایند تا بتوانید دوران حاملگی بدون خطر و همراه با آرامش را تجربه نمایید.