زگیل تناسلی

زگیل تناسلی بیماری رایج در بین افراد می باشد و هر فردی اعم از زن و مرد می توانند به آن مبتلا شوند . یکی از شایعترین بیماری های مقاربتی ویروس پاپیلومای انسانی میباشد.این ویروس می تواند از طریق تماس پوستی انتقال پیدا کند . پاپیلومای انسانی انواع مختلفی دارد. برخی از انواع این ویروس منجر به ایجاد زگیل تناسلی شده که به آنها کم خطر ونوعی دیگر از آنها منجر به سرطان دهانه رحم می شود که به آنها پر خطر می گویند. هیچ درمان شناخته شده ای برای ویروس عامل زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم وجود ندارد اما واکسن هایی موجود هست که می توانند در مقابل برخی از انواع این ویروس ها از شما مراقبت کنند.

زگیل تناسلی به زائده های پوستی ای گفته میشود که در کشاله ران، ناحیه تناسلی و یا در اطراف مقعد به وجود می آیند. این زائده های پوستی می توانند از لحاظ اندازه و شکل بایکدیگر متفاوت باشند. برخی از آنها شبیه به لکه های صاف سفید رنگ میباشند و برخی دیگر به شکل برآمدگی هایی شبیه به خوشه های کوچک گل کلم به چشم میاید. در برخی موارد زگیل تناسلی اصلا دیده نمی شود.

چه چیزی باعث زگیل تناسلی می شود؟

HPV یک ویروس است. انواع خاصی از این ویروس می توانند باعث زگیل تناسلی گردد و برخی دیگر از آنها باعث تغییرات غیر طبیعی سلول های دهانه ی رحم و سرطان دهانه ی رحم گردد.

ویروس پاپیلومای انسانی و زگیل تناسلی می توانند از طریق تماس جنسی از شخص مبتلا به شخص سالم انتقال پیداکنند و جزء بیماری های مقاربتی محسوب شوند .

علائم زگیل تناسلی چه چیزهایی هستند؟

اکثر افراد آلوده به HPV هیچ علائمی ندارند. اما اگر علائمی نیز داشته باشند، ممکن است بسیار خفیف باشد و حتی خود فرد مبتلا نیز متوجه وجود این ویروس و علائم آن نگردد. علائم ممکن است شامل درد، خارش و خونریزی باشد و در برخی موارد امکان دارد این زگیل های تناسلی توسعه پیدا کنند، به گونه ای که با چشم عادی دیده شوند.

اگر علائم بالا را مشاهده کردید بدانید که ۲ تا ۳ ماه از تماس جنسی خطر ساز و ابتلای شما به ویروس زگیل تناسلی گذشته است. البته در برخی موارد این زمان می تواند کمتر (تا ۳ هفته بعد از مواجهه با عفونت) یا بیشتر (سال ها بعد از مواجهه با عفونت) نیز باشد.

زگیل تناسلی قابل دیدن، در دورانی خودرانشان میدهد که عفونت در حالت فعال قرار دارد اما انتقال ویروس ربطی به فعال و یا غیر فعال بودن عفونت ندارد و حتی در زمانی که عفونت غیر فعال باشد نیز می تواند از فرد مبتلا به ویروس زگیل تناسلی به فرد سالم انتقال پیداکند.

تشخیص زگیل تناسلی و ابتلا به ویروس پاپیلومای تناسلی

پزشک با معاینه بالینی و مشاهده ناحیه تناسلی و اطراف مقعد، اغلب می تواند زگیل تناسلی را تشخیص دهد. ممکن است متخصص زنان در مورد علائم شما و همچنین عوامل خطر سازی مانند رابطه جنسی محافظت نشده و یا هر چیز دیگری که خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش دهد، سوالاتی بپرسد. در برخی از موارد، پزشک جهت انجام آزمایش، از بافت زگیل تناسلی نمونه برداری می کند.

در مورد خانم ها، اگر تست پاپ اسمیر آنها غیر طبیعی شود، پزشک آزمایش تشخیص ویروس HPV را تجویز می کند.
درمان زگیل تناسلی

هیچ درمانی برای ویروس HPV و زگیل تناسلی وجود ندارد اما می توان با استفاده از روش های درمانی علائم آن را تسکین داد و یا از بین برد.

اگر با زگیل های تناسلی قابل مشاهده روبه رو شدید در مورد درمان آن با پزشک مشورت شود. البته معمولا این زگیل ها خود به خود ناپدید می شوند اما در برخی موارد هم ممکن است پیشرفته شود. بسیاری از افراد برای رفع علائم و همچنین به خاطر ظاهر و شکل این زگیل ها برای درمان بیماری اقدام می کنند. اما اگر علائم این بیماری شما را اذیت نمی کند و در مورد شکل ظاهری زگیل تناسلی نگران نیستید، می توانید منتظر بمانید تا این زگیل ها به خودیه خود از بین بروند. اگر مشاهده کردید که زگیل های تناسلی به جای ازبین رفتن بیشتر گسترش می یابند حتما به پزشک مراجعه کنید.

اگر تصمیم گرفته اید که برای درمان زگیل تناسلی دست به کارشوید، در مورد مناسبترین روش درمانی با پزشک مشورت کنید و از درمان خودسرانه خودداری کنید. در صورت لزوم پزشک شما داروهایی را برای شما تجویز خواهندکرد و روش استفاده از آن را نیز به شما اموزش میدهند و یا اینکه پزشک شما می تواند این زگیل های تناسلی را به کمک لیزر، جراحی و یا انجماد از بین ببرد.

حتی اگر علائم و نشانه های زگیل تناسلی با درمان و یا بدون کمک روش های درمانی، از بین رفتند، بدانید که عفونت HPV می تواند در بدن شما باقی مانده باشد. با اینکه تمام علائم این بیماری امکان دارد از بین رفته باشد اما ممکن است زگیل تناسلی توسط خود شما و از طریق رابطه ی جنسی به همسرتان منتقل شود.

پیشگیری از زگیل تناسلی و ویروس HPV

برای پیشگیری از ابتلا به بیماری زگیل تناسلی و یا سایر بیماری های مقاربتی حتما نکات ایمنی زیر را رعایت نمایید:

از کاندوم استفاده شود. ممکن است کاندوم خطر انتقال و انتشار ویروس زگیل تناسلی را کم کند لذالازم به ذکراست که در حین رابطه جنسی پوست سایر نقاط آلوده به ویروس نیز ممکن است با هم تماس داشته باشند و منجر به بروز بیماری زگیل تناسلی شوند.

از داشتن روابط جنسی آزاد و پر خطر خودداری کنید اما در صورت داشتن اینگونه روابط حتما در مورد بیماری های مقاربتی با طرف مقابل صحبت کنید. اطمینان حاصل کنید که شریک جنسیتان در معرض خطر ابتلا به بیماری های جنسی قرارنگرفته است. به یاد داشته باشید که امکان دارد یک فرد به بیماری زگیل تناسلی مبتلا باشد بدون آنکه از این قضیه خبر داشته باشد.

اگر شما هر گونه علائمی مبنی بر ابتلا به بیماری مقاربتی دارید، از داشتن رابطه جنسی پرهیزکنید.

از رابطه ی جنسی با افرادی که علائم بیماری های مقاربتی را دارند و یا امکان دارد در معرض بیماری های مقاربتیبوده باشند اکیدا خودداری نمایید. از برقراری رابطه جنسی با کسانی که با شما نسبتی ندارند خودداری کنید . داشتن بیشتر از یک نفر شریک رابطه جنسی می تواند خطر ابتلا به زگیل تناسلی را بالا ببرد .

اگر سن شما ۲۶ سال و یا کمتر است می توانید واکسن HPV را استفاده کنید. واکسن های Cervarix و Gardasil شما را در مقابل دو نوع از ویروس های HPV که منجر به سرطان دهانه رحم می شوند، محافظت می کنند.Gardasil نیز شما را در مقابل دو نوع دیگر از ویروس های HPV که منجر به زگیل تناسلی می شوند محافظت می کند.